Ο σερ Τζέιμς Κόχραν Στίβενσον Ράνσιμαν (αγγλικά: James Cochran Stevenson Runciman, 7 Ιουλίου 1903 – 1 Νοεμβρίου 2000), γνωστότερος ως Στήβεν Ράνσιμαν ή Στίβεν Ράνσιμαν ήταν ένας από τους γνωστότερους Άγγλους ιστορικούς και ένας από τους επιφανέστερους βυζαντινολόγους του 20ού αιώνα.

Ποιο είναι το νόημα και το μήνυμα των Χριστουγέννων, αν ξεφύγουμε από τα λαμπερά περιτυλίγματα, τα φωτάκια και τον καταναλωτισμό;

«Η αγάπη» ασφαλώς θα πουν όλοι. Είναι μέρες αγάπης. «Και επί γης ειρήνη»: αυτό είναι το μήνυμα των Χριστουγέννων.

Αν και η απάντηση αυτή βασίζεται σε μια μεγάλη αλήθεια (η αγάπη πράγματι είναι το θεμέλιο όλων των χριστιανικών εορτών και πράξεων, όταν γίνονται σωστά), όμως κι αυτή η απάντηση δε φτάνει στο βάθος και στην αλήθεια της εορτής, όπως μας την παραδίδει η πνευματική μας κληρονομιά και όπως την εκφράζουν οι άγιοι της Ορθοδοξίας, αλλά και οι μεγάλοι και άγιοι ποιητές και μουσικοί που έγραψαν τα μουσικά έργα (κανόνες, κοντάκια, άλλα τροπάρια) που ψάλλουμε στην εκκλησία τη μέρα της γιορτής.

Σύμφωνα με όλους αυτούς, το νόημα των Χριστουγέννων είναι: ο Θεός έγινε άνθρωπος, για να γίνει ο άνθρωπος θεός.

Τέσσερις τύπους ανθρώπου έχει μάθει ο λαός μας, μέσα στους αιώνες, όχι απλώς να τους μισεί, αλλά να τους απεχθάνεται: τον προδότη, τον καταδότη (χαφιέ, ρουφιάνο), τον μαυραγορίτη και τον τοκογλύφο. Από αυτούς τους τέσσερις ο λαός μας έχει πάθει πολλά σε κρίσιμες και δύσκολες εποχές. Φυσικά, τα ίδια συναισθήματα απέναντί τους πιστεύω ότι βιώνουν οι έντιμοι άνθρωποι όλων των λαών της Γης.

Ψωμί, παιδεία, ελευθερία ακούστηκε στο Πολυτεχνείο πριν από 51 χρόνια και επαναλαμβάνεται εκκωφαντικά κάθε χρόνο αυτές τις μέρες του Νοεμβρίου. Μέχρι και διδασκαλικός κόσμος υπήρχε - και ασφαλώς θα υπάρχει και σήμερα - που δήλωνε ξεδιάντροπα ότι τις γιορτές για το Έπος του ’40 και της Σημαίας μας, άκουσον-άκουσον, τις βαρέθηκαν τα παιδιά και πρέπει να καταργηθούν.

Αναδημοσίευση από Thraki.com.gr

Ολοκληρώθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο, το 1ο Συνέδριο της ΝΙΚΗΣ στην Θεσσαλονίκη, με κοινό ζητούμενο την διασφάλιση της ενότητας και την συνέχιση του αγώνα για την επίτευξη των στόχων του Κινήματος, όπως αυτοί καθορίζονται στο νέο Καταστατικό, το οποίο ψηφίσθηκε με μεγάλη πλειοψηφία.

Κατά τις εργασίες του Συνεδρίου, επίσης, ψηφίσθηκαν οι πολιτικές θέσεις του Κινήματος και  εκλέχθηκαν τα νέα μέλη των Οργάνων του.

Γράφει η Ευδοξία Αυγουστίνου, Φιλόλογος – Θεολόγος

Τά τελευταῖα χρόνια, τέλη Ὀκτωβρί­ου, παρατηρεῖται κυρίως στά δημοτικά σχολεῖα τῆς χώρας προσπάθεια ἐξοικεί­ωσης τῶν παιδιῶν μέ μία νέα «γιορ­τή», πού ἐναρμονίζεται μέ τό πνεῦ­μα τῆς Νέας Ἐποχῆς. Πρόκειται γιά τό Halloween (Χάλλοουϊν), ὅπως προβάλλεται μέ­σα ἀπό τό μάθημα τῶν Ξένων Γλωσσῶν, εἰδικά στίς πρῶτες τάξεις τοῦ Δη­μο­τι­κοῦ.

Μια επαίσχυντη στροφή στην Ιστορία και οι συνέπειές της

Του Νικολάου Καπλάνη

Πολιτικού Επιστήμονα/Θεολόγου

Διαπιστευμένου Διαμεσολαβητή ΥΔΔΑΔ

Ακούγοντας σήμερα την ευαγγελική περικοπή Ματθαίον 8, 28 – 9, 1 (Κυριακή Ε΄ Ματθαίου), για τους δαίμονες που εκδίωξε ο Ιησούς Χριστός από δύο ανθρώπους της χώρας των Γεργεσηνών, τους επέτρεψε να μπουν σε αγέλη χοίρων και οι χοίροι αφηνίασαν, έπεσαν στο νερό και πνίγηκαν, σκέφτηκα πως – εκτός από το καθαρά πνευματικό νόημά της για την αναζήτηση ή την απόρριψη του ίδιου του Χριστού – έχουμε μπροστά μας άλλο ένα από τα πολλά σημεία που αποκαλύπτουν πώς το ευαγγέλιο μπορεί να διδάξει πολιτική και κοινωνική συμπεριφορά.

Επί εννιά ημέρες στη Θεσσαλονίκη πανηγύρισαν με υπερηφάνεια οι πάσης φύσεως αποκλίνοντες από τη φυσιολογική γενετήσια συμπεριφορά, καθώς η νύφη του Θερμαϊκού φιλοξένησε εφέτος την ετήσια ευρωπαϊκή εκδήλωση υπερηφάνειας.

Άρθρο της Μαρίας Δεναξά

Γράφει  ο Φιλόθεος Κεμεντζετζίδης, Φιλόλογος - Μέλος ΣΦΕΒΑ 

Σάν σήμερα ἡ Κωνσταντινούπολη, ἡ πρωτεύουσα τοῦ κράτους μας, ἡ πρωτεύουσα τῆς Ρωμανίας (τῆς δολίως ἐπονομαζόμενης Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας) ἁλώθηκε, ἀλλά δέν παραδόθηκε.

Το εξευτελισμένο ελληνικό κράτος, που ως υπ. Πολιτισμού χρηματοδοτεί και την τελευταία αηδία κάθε ανοήτου, έκλεισε την πόρτα στον Σμαραγδή και στην ταινία του για τον πρώτο κυβερνήτη της χώρας.

Γεννήθηκε κατά παραγγελία. Μεγάλωσε χωρίς πατέρα. Στερήθηκε το χαμόγελο και τη χαρά της φυσικής οικογένειας. Δεν θα προβληθεί στα αργυρώνητα ελληνικά ΜΜΕ, ούτε θα διαφημιστεί από τα λόμπι προώθησης των πολύχρωμων παρελάσεων, ούτε θα ποζάρει σε wine bars με προέδρους δημοκρατίας.