(Το άρθρο εκφράζει τις προσωπικές απόψεις του βουλευτή)

Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ίσως σήμερα, να βρισκόμαστε πιο κοντά από κάθε άλλη φορά σε ένα νέο παγκόσμιο μακελειό. Όμως, αυτό που μας κάνει να ανησυχούμε περισσότερο, είναι πως η Δύση δείχνει ανίσχυρη να αντιμετωπίσει αυτήν την πολύπλευρη πολεμική κρίση, σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή.

Οι ηγέτες της ΕΕ έχουν δηλώσει αδυναμία να αναλάβουν την οποιαδήποτε διπλωματική πρωτοβουλία που θα έφερνε Ειρήνη. Την έχουν παραχωρήσει στις ΗΠΑ και στα «φόρεϊνόφις» των τεράστιων πολυεθνικών ομίλων. Η Ευρώπη, με λίγα λόγια, σέρνεται και εκτελεί εντολές των ισχυρών του κεφαλαίου στην ενέργεια, στα οπλικά συστήματα, στην τροφική αλυσίδα και στα μεγάλα τοκογλυφικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Αυτό, άλλωστε, το βλέπουμε εδώ και δύο χρόνια στην Ουκρανία.

Η προτροπή των Αμερικανών προς το Κίεβο και τον εντολοδόχο πρόεδρό του, Ζελένσκι, να αντιπαρατεθεί καθολικώς με τη Ρωσία, ήταν το εγχείρημα Μπάιντεν να ανατρέψει τη διαφαινόμενη νέα παγκόσμια ισορροπία, υπέρ της Κίνας. Τα γεράκια του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επέλεξαν τον δρόμο της αντιπαράθεσης, πρώτα με την Ρωσία, με στόχο να διακοπεί κάθε συνεργασία της Ευρώπης με τη Μόσχα, ειδικά στην ενέργεια. Έτσι, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν συρθεί πίσω από την πολιτική της Ουάσιγκτον και είναι πλέον αναγκασμένοι να ακολουθούν, σχεδόν τυφλά, τις αμερικανικές επιλογές μέχρι το τέλος.

Η φτηνή ενέργεια από φυσικό αέριο και πετρέλαιο από τη Ρωσία κατευθύνεται πλέον προς την Κίνα, την Ινδία και άλλες χώρες, ενώ η Ευρώπη εισάγει ακριβά φυσικό αέριο και πετρέλαιο από τις ΗΠΑ και τις αραβικές χώρες. Το τίμημα, όμως, αυτής της πολιτικής το πληρώνουν βαριά οι Ευρωπαίοι πολίτες και φυσικά ο ελληνικός λαός, αφού ο κ. Μητσοτάκης είναι από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της πολιτικής αυτής.

Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο περίπλοκη, με τη δημιουργία αυτού του νέου μετώπου στη Μέση Ανατολή. Η αποτυχία της δυτικής διπλωματίας, έναντι της πολιτικής στάσης Νετανιάχου για τερματισμό της αιματοχυσίας αμάχων και παιδιών στη Γάζα, στοιχίζει στην ΕΕ και ΗΠΑ, τον βαθμό επιρροής τους στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Την ίδια ώρα, ηκινεζική και ρωσική διπλωματία κερδίζει χώρο, τόσο στις αραβικές σουνιτικές χώρες, όσο και στο σιιτικό Ιράν. Και σε αυτό το μέτωπο της Μέσης Ανατολής η Ελλάδα είναι απούσα, ενώ ο Ερντογάν αλωνίζει και πάλι στην περιοχή. Τον είδαμε να αγκαλιάζει τις τρομοκρατικές οργανώσεις Χαμάς και ISIS χωρίς να έχει καμία επίπτωση από τη Δύση, παρότι είναι σύμμαχος στο ΝΑΤΟ.

Η Ευρώπη θα πρέπει επιτέλους να αποκτήσει ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική και να προτείνει ρεαλιστικές και βιώσιμες λύσεις.

Για την ειρήνευση μεταξύ Ρωσίας – Ουκρανίας:

• Η Ουκρανία να μην επιτρέπεται να διατηρεί στρατιωτικές βάσεις άλλων χωρών στο έδαφός της, με συνταγματική δέσμευση.
• Οι ρωσόφωνες περιοχές της Ανατολικής Ουκρανίας, να επιστρέψουν στην Ουκρανία με καθεστώς ευρείας αυτονομίας.
• Η Κριμαία να παραμείνει στη Ρωσία.
• Η Ρωσία να καταβάλει πολεμικές αποζημιώσεις στην Ουκρανία.

Για την ειρήνευση σε Ισραήλ και Παλαιστίνη:

• Αναγνώριση Ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους, με βάση από ΟΗΕ.
• Ανοικοδόμηση του Παλαιστινιακού Κράτους με κεφάλαια από τα πλούσια Αραβικά Κράτη.
• Εγγυήσεις ασφαλείας προς το Ισραήλ.
• Αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ από όλα τα Αραβικά Κράτη.

Είναι γεγονός, πως η γενιά μας και οι νεότεροι ζούμε ιστορικές στιγμές κι ας ευχηθούμε όλοι πως ο εφιάλτης ενός ολοκληρωτικού πολέμου θα τελειώσει και θα πρυτανεύσει η λογική.

Ο Θεός να βάλει το χέρι του.

Του Ανδρέα Βορύλλα, Βουλευτή Β2 Δυτικού Τομέα Αθηνών της ΝΙΚΗΣ.