«Σε κλαίει λαός. Πάντα χλωρό να σειέται το χορτάρι στον τόπο που σε πλάγιασε το βόλι, ω παλληκάρι! Πανάλαφρος ο ύπνος σου· του Απρίλη τα πουλιά σαν του σπιτιού σου να τ' ακούς λογάκια και φιλιά, και να σου φτάνουν του χειμώνα οι καταρράχτες σαν τουφεκιού αστραπόβροντα και σαν πολέμου κράχτες. Πλατιά του ονείρου μας η Γη και απόμακρη. Και γέρνεις εκεί και σβεις γοργά. Ιερή στιγμή! Σαν πιο μακριά Σαν πιο κοντά του ονείρου μας η γη».

Το καταπληκτικό αυτό ποίημα του Κωστή Παλαμά για τον θάνατο του ήρωα Παύλου Μελά συγκινεί ακόμα, η Ιστορία όμως δεν είναι παραμύθι, είναι διδαχή και χρέος όλων. 

Η Ιστορία γράφεται καθημερινά, όπως τότε με τη θυσία του Παύλου Μελά και πολλών Μακεδόνων αλλά και ηρωικών εθελοντών από όλη την Ελλάδα: αξιωματικών, πολεμιστών και δασκάλων. Ο αγώνας αυτός υποτιμήθηκε και παραποιήθηκε, η φλόγα όμως έμεινε αναμμένη, ο Μακεδονικός Αγώνας έδωσε φτερά στον Ελληνισμό: Η Μακεδονία κατά το μεγαλύτερο μέρος της απελευθερώθηκε, η κραταιά Οθωμανική Αυτοκρατορία ηττήθηκε και η Ελλάδα υπερδιπλασιάσθηκε.

Τα χρόνια πέρασαν. Ήρθε εκείνη η στιγμή όπου κάποιοι κατέβασαν τα λάβαρα της αλήθειας και της εθνικής τιμής, ύψωσαν τις γραβάτες της προδοσίας, προσπάθησαν ό, τι γράφτηκε με αίμα να το διαγράψουν με μελάνι και τους διαδέχθηκαν κάποιοι ακόμα χειρότεροι οι οποίοι υποσχέθηκαν ότι θα αποκαταστήσουν την αλήθεια, είπαν όμως ΨΕΜΑΤΑ και έγραψαν όλοι μαζί τις πιο σκοτεινές σελίδες της νεότερης  Ιστορίας.

Αυτός ο λαός αντιστάθηκε όσο μπορούσε, βγήκε στους δρόμους ενωμένος να βροντοφωνάξει για την ελληνικότητα της Μακεδονίας μας. Κανείς δεν ξεχνά, τίποτα δεν ξεχνιέται!

Ευτυχώς όμως που υπάρχει και αυτή η Ελλάδα. Η Ελλάδα της ψυχής μας, που ανά τους αιώνες δίνει φιλότιμα τον ιδρώτα της στη σκληρή δουλειά, το αίμα της στα χαρακώματα, τον σεβασμό της στο εικονοστάσι. 

Η Ελλάδα που τιμά τους προγόνους της και που στην καρδιά της χάραξε μια ΥΠΟΣΧΕΣΗ: να τιμά τις ημέρες αυτές, να μην αφήσει τη μνήμη να σβήσει, να συνεχίσει τον ευγενικό αγώνα. Να φέρει τη ΝΙΚΗ του Ελληνισμού και της Ανθρώπινης Αξιοπρέπειας.

Γιατί κανένας αγώνας δεν έχει χαθεί, εκτός αν εκ των προτέρων δεν είσαι διατεθειμένος να τον δώσεις…

Δόξα και τιμή στον Παύλο Μελά και όλους τους Μακεδονομάχους!

Ζήτω η Μακεδονία μας, η Μία και Μόνη, η Ελληνική!