Αλεξίπτωτο χρειάστηκαν για μια ακόμα φορά οι συμπατριώτες μας που «έπεσαν από τα σύννεφα» με την αποκάλυψη του κυκλώματος παιδεραστίας από ανθρώπους «υπεράνω πάσης υποψίας», οι οποίοι κακοποιούσαν μια αθώα, δωδεκάχρονη, παιδική ψυχή. 

Η κοινωνία, υποκρινόμενη για άλλη μια φορά, ολοφύρεται (και όλο φθείρεται) με τις αποκαλύψεις που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας. Μια κοινωνία που κλείνει τα μάτια στην καθημερινή εκπόρνευση της νεολαίας μας με τα πρότυπα που προωθούν η τηλεόραση και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, με το ντύσιμο και την χυδαιότητα που προβάλλεται μέσα απ’ αυτά.

Μια κοινωνία που επιτρέπει να φθάνουν στις οθόνες των τηλεοράσεων ακατάλληλα θεάματα, αλλά και ύπουλη προπαγάνδα μέσω των δήθεν αθώων παιδικών προγραμμάτων, μέχρι ακόμη και ταινιών της άλλοτε ακίνδυνης Disney, χωρίς να τα ελέγχει κανένας φορέας.

Μια κοινωνία που προσφέρει αφειδώς σε αθώες ψυχές κινητά και tablet που μέσα από το διαδίκτυο έρχονται σε επαφή με έναν κόσμο που ποτέ δεν θα του ανοίγαμε την πόρτα στα σπίτια μας.

Μια κοινωνία που έχει ανάγει τον πανσεξουαλισμό ως υπέρτατη αξία.

Μια κοινωνία στην οποία είναι κοινό μυστικό ότι δρουν ανεξέλεγκτα κυκλώματα που εφοδιάζουν με προσφυγόπουλα τις διάφορες ελίτ της πρωτεύουσας.

Μια κοινωνία που εκτρέφει νέους με υπερτροφικό εγωισμό, που ζουν ανεξέλεγκτα επειδή οι γονείς δεν τους διαθέτουν χρόνο από τις πολλές ασχολίες της ημέρας.

Μια κοινωνία όπου ο μουσικός πολιτισμός των εφήβων διαμορφώνεται από υμνητές των ναρκωτικών, του τζόγου και της πορνείας.

Μια κοινωνία που επιτρέπει σε νεαρούς μαθητές να βωμολοχούν, να μιλούν με αναίδεια στους δασκάλους, να ντύνονται χωρίς αυτοσεβασμό και να μαθαίνουν ότι έχουν μόνο δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις.

Μια κοινωνία που μέσω της επίσημης Πολιτείας προάγει κάθε διαστροφή με τα μαθήματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης που εισβάλλουν σχολείο χωρίς να ερωτηθεί κάποιος πραγματικά ειδικός.

Μια κοινωνία που διδάσκει μέσω των σχολικών βιβλίων σε παιδιά που μόλις τελείωσαν το δημοτικό, τον έρωτα μιας δεκαπεντάχρονης μαθήτριας με τον εικοσιπεντάχρονο Σάκη τον ηλεκτρολόγο, προάγοντας έτσι επίσημα την παιδεραστία όπως αποκάλυψε πρώτος εδώ και πολλά χρόνια ο πρόεδρος της ΝΙΚΗΣ και δάσκαλος, Δημήτρης Νατσιός. 

Στην πρόσφατη υπόθεση των Σεπολίων, ο 53χρονος, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, ήταν ενεργό στέλεχος της ΝΔ, ενώ κυκλοφορήθηκε πληθώρα φωτογραφιών του με σημαίνοντα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος. Προφανώς και οι πολιτικοί φωτογραφίζονται με πολύ κόσμο και πολλές φορές κόσμο που δεν γνωρίζουν, ο κατηγορούμενος όμως δεν ανήκει σε αυτήν την κατηγορία.

Αναπόφευκτα, στο μυαλό μας ήρθε η υπόθεση του Νίκου Γεωργιάδη, ο οποίος βρισκόταν πολύ κοντά στο περιβάλλον του πρωθυπουργού και είχε καταδικαστεί πρωτόδικα για ασέλγεια σε ανήλικους κατά συρροή και κατ’εξακολούθηση, αδίκημα που παραγράφηκε από τον θαυμάσιο νέο ποινικό κώδικα. Θυμηθήκαμε επίσης κάποια δημοσιεύματα εφημερίδων που άφηναν υπονοούμενα για το περιβάλλον του Μαξίμου, το οποίο ενέπλεκαν και στην υπόθεση Λιγνάδη (ο οποίος επέπλεε με όλες τις κυβερνήσεις).

Το αστείο της υπόθεσης είναι να κουνάει το δάχτυλο στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ που προσπάθησε να καλύψει τις καταγγελίες για κακοποίηση γυναικών που εργάζονταν στην πρεσβεία της Βενεζουέλας, για να μην «κάνει κακό στην αριστερά», όπως είχε γράψει ο κ.Τσίπρας στον Μαδούρο, παρακαλώντας τον να κουκουλώσει το σκάνδαλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ που γυναίκα - στέλεχός του και πρωτοστάτρια στη θεματολογία ΛΟΑΤΚΙ είχε συλληφθεί επειδή απήγαγε, νάρκωσε και βίασε ένα δεκάχρονο κοριτσάκι.

Ο ΣΥΡΙΖΑ που μια από τις τελευταίες πράξεις του δράματος της διακυβέρνησής του ήταν να αλλάξει τον Ποινικό Κώδικα, να ελαφρύνει τις ποινές και έτσι να προστατεύει και να επιστρέφει στην κοινωνία κάθε κακοποιό στοιχείο. Ποινές οι οποίες αναφέρονταν και στα αδικήματα τα οποία έχουν να κάνουν με ανηλίκους, όταν γνωρίζουν όλοι ότι αρχή και ρίζα των εγκλημάτων είναι η ατιμωρησία. 

Προφανώς οι βιαστές θα υποστηρίζουν κάποια ομάδα, θα ακούν κάποιο είδος μουσικής και θα ψηφίζουν κάποιο κόμμα. Όμως, η επαναλαμβανόμενη και αυξανόμενη εμπλοκή στελεχών των μεγάλων κομμάτων με την παιδεραστία, η προκλητική αθώωση κάποιων και η αλλαγή του Ποινικού Κώδικα δεν μπορούν να προσπεραστούν έτσι απλά. 

Το σκάνδαλο δεν είναι ότι αποκαλύφθηκαν οι εφιαλτικές ώρες που έζησε ένα δωδεκάχρονο παιδάκι και οι παιδεραστές που εμπλέκονται. Το σκάνδαλο είναι η ίδια η κοινωνία που ανέχεται στο να εκτρέφει παιδεραστές, το σκάνδαλο είναι ο πολιτικοί που ψηφίζουμε και νομοθετούν προς αυτήν την κατεύθυνση, το σκάνδαλο είναι που επιτρέπουμε να διαμορφώνουν τα σχολικά βιβλία και να μολύνουν τις παιδικές ψυχές, το σκάνδαλο είναι που επιτρέπουμε τον εποικισμό της χώρας μας με ανθρώπους που θεωρούν φυσιολογικό να παντρεύονται και εκμεταλλεύονται ανήλικα, το σκάνδαλο είναι που απομακρύνουν τα παιδιά μας από τον δρόμο του Θεού και διατηρούν ένα απόλυτα νοσηρό περιβάλλον. 

Όλα τα παραπάνω είναι μόνο ένας από τους λόγους που πιάνουμε τη μύτη μας από τις αναθυμιάσεις στις κάλπες, όταν πάμε να ψηφίσουμε «το μικρότερο κακό», νοιώθοντας ότι διαπράττουμε σχεδόν αμαρτία. 

Φτάνει πια! Ως πότε θα τους ανεχόμαστε; Ας σπάσουμε επιτέλους το απόστημα που κακοφορμίζει διαρκώς.

Οι επόμενες εκλογές αφορούν τα παιδιά μας.

Ή Εμείς, ή αυτοί!

Για τη ΝΙΚΗ του ελληνισμού και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.