«Μαθαίνει κανένας τα κακουργήματα που γίνονται σήμερα, κι ανατριχιάζει περισσότερο απ' άλλη φορά, από την αναισθησία, από την απάθεια, από την πώρωση που έχουνε κείνοι που τα κάνουνε, σαν να είναι αληθινοί σατανάδες, και σαν να είναι ο σκοτωμός η φυσική τροφή της ψυχής τους. Άλλη φορά οι φονιάδες σκοτώνανε, οι περισσότεροι, χωρίς να το θέλουνε, μέσα στη ζάλη τους.
Σήμερα ακούμε και διαπιστώνουμε καθημερινά να ακριβαίνουν τα προϊόντα πρώτης ανάγκης, Πηγαίνεις στο «super market» και βλέπεις από μέρα σε μέρα να αλλάζουν οι τιμές των προϊόντων, παίρνοντας την ανιούσα. Παίρνεις το λογαριασμό της ΔΕΗ στα χέρια σου και σκέφτεσαι πώς θα τον πληρώσεις. Πηγαίνεις να βάλεις βενζίνη στο αυτοκίνητο και ξαφνικά παρατηρείς τις τιμές, που έχουν ξεπεράσει τα δύο ευρώ το λίτρο. Και αναρωτιέσαι, σε τι οφείλεται αυτή η κατάσταση;
«Ἐάν τά παρεληλυθότα μνημονεύεις, ἂμεινον περί τῶν μελλόντων βουλεύσει», μάς υπενθυμίζει ο αρχαίος ρήτορας Ισοκράτης, δηλαδή «Αν θυμάσαι τα περασμένα, ξέρεις να αντιμετωπίζεις καλύτερα το μέλλον».
Αποτελεί εθνικό μας χρέος λοιπόν σήμερα, να θυμηθούμε και να θυμίσουμε στον κόσμο την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, την τραγωδία δηλαδή του αφανισμού των εκατοντάδων χιλιάδων προγόνων μας από τους Τούρκους τον περασμένο αιώνα.
Ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας είναι βέβαιο ότι θα σημάνει μια νέα παγκόσμια ανακατάταξη, ανατρέποντας την δόμηση του Παγκόσμιου Συστήματος που προέκυψε μετά την πτώση της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Η Ρωσία, με τον πόλεμο αυτό, ουσιαστικά «απέρριψε» την δυτική ηγεμονία στην Νέα Παγκόσμια Τάξη, που στόχευε σε μια Παγκόσμια Διακυβέρνηση, υπό την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ. Έχοντας κάνει ένα συναινετικό «συνοικέσιο ευκαιρίας» με την Κίνα, προχώρησε στην αμφισβήτηση της Δύσης σε όλα τα βασικά επίπεδα, ήτοι πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό.
Πρὶν ἀπὸ 25 περίπου χρόνια, στὴν Κύπρο, σὲ κάποιο σηµεῖο τῆς «νεκρῆς ζώνης» (Ἐκεῖ ὅπου διχοτοµεῖται τὸ νησὶ στὰ δύο ἐδῶ καὶ σαράντα χρόνια), πέφτει νεκρὸς ἀπὸ σφαίρες ἄνανδρων Τούρκων ἕνα 26χρονο παλληκάρι, ὁ Σολωµὸς Σπύρου Σολωµός. Σκαρφάλωνε ἄοπλος στὸν ἰστό, γιὰ νὰ κατεβάσει τὸ κατοχικὸ σύµβολο τοῦ ψεύδους καὶ τοῦ αἵµατος: τὴν «τουρκοκυπριακὴ σηµαία».
«Μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ, μὲ πίστιν εἰς τὸν τίμιον ἀγῶνά μας, μὲ τὴν συμπαράστασιν ὁλοκλήρου τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ μὲ τὴν βοήθειαν τῶν Κυπρίων, ἀναλαμβάνομεν τὸν ἀγῶνα διὰ τὴν ἀποτίναξιν τοῦ Ἀγγλικοῦ ζυγοῦ, μὲ σύνθημα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον μᾶς κατέλιπαν οἱ πρόγονοί μας ὡς ἱερὰν παρακαταθήκην: “Ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς”…».
Μυστική διπλωματία ξεκίνησε ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης με τον Τούρκο Πρόεδρο Τ. Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη στις 13 Μαρτίου 2022. Ούτε το γραφείο του Πρωθυπουργού, ούτε το Υπουργείο Εξωτερικών προέβησαν σε επίσημες ανακοινώσεις για τις προϋποθέσεις και τα αποτελέσματα από την συγκεκριμένη συνάντηση. Παράλληλα υπήρξαν επαφές του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Παναγιωτόπουλου με τον Τούρκο ομόλογό του κ. Ακάρ στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.
Στις 21 Φεβρουαρίου 2022 ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν αναγνωρίζει την ανεξαρτησία του Ντονμπάς, δηλαδή των ανατολικών επαρχιών της Ουκρανίας Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ. Οι εν λόγω περιοχές έπρεπε να απολαμβάνουν καθεστώς αυτονομίας με τις συμφωνίες του Μινσκ το 2014-5, γεγονός που δεν έλαβε χώρα, καθώς το επίσημο ουκρανικό κράτος δρούσε παρεμβατικά και παρεμπόδιζε αυτήν την μεταβατική διαδικασία.
«Η θητεία μου στην ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στη γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία, μεταξύ λέξεων και εννοιολογικού περιεχομένου»
(Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, Γερμανός φυσικός βραβευμένος με το Νόμπελ Φυσικής 1932, για την αρχαία ελληνική γλώσσα)
Και είναι η γλυκάκουστη γλώσσα μας το έτερο ριζιμιό λιθάρι, μαζί με την αμώμητο πίστη μας, πάνω στο οποίο στηρίζεται το Γένος μας. «Εἰ θεοί διαλέγονται τῆ τῶν Ἑλλήνων γλῶττη χρῶνται» θα πει ο Κικέρων για το ομορφότερο κατόρθωμα των προγόνων μας, την εύκρατη γλώσσα μας.
26 χρόνια μετά το επεισόδιο που έφερε Ελλάδα και Τουρκία μια ανάσα από τον πόλεμο, οι πληγές είναι ακόμα ανοιχτές, διότι εθνικά κυρίαρχο ελληνικό έδαφος μετατράπηκε ξαφνικά σε «γκρίζα ζώνη» (νησίδες των Ιμίων) και πολλά ερωτηματικά παραμένουν αναπάντητα. Γιατί η μόλις εκλεγμένη κυβέρνηση δεν υπερασπίσθηκε το εθνικό έδαφος; Τί ακριβώς συνέβη εκείνη τη μοιραία νύχτα; Μια νύχτα που, εξαιτίας λανθασμένων πολιτικών χειρισμών, η πατρίδα έχασε 3 παλικάρια στα παγωμένα νερά του Αιγαίου, οι οικογένειες των οποίων αναζητούν έως και σήμερα την αλήθεια.
153 ψήφοι χρειάστηκαν για να σβηστούν 3.000 χρόνια αγώνων οι οποίοι σμιλεύτηκαν με τον ιδρώτα και το αίμα των προγόνων μας. 153 αχαρακτήριστοι από εμάς βουλευτές, χαρακτηρισμένοι όμως πλέον από την Ιστορία, σαν σήμερα, πριν από 3 χρόνια, καταπάτησαν το θέλημα του ελληνικού λαού αντιδρώντας με την βία στα μεγαλειώδη, ακηδεμόνευτα συλλαλητήρια, στα οποία εκατομμύρια Έλληνες διατράνωσαν την αδιαπραγμάτευτη ελληνικότητα της Μακεδονίας μας.
Κάθε νέο στοιχείο που βλέπει το φως της δημοσιότητας και σχετίζεται με το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδος, προκαλεί τουλάχιστον στενοχώρια και ανησυχία, αν όχι θλίψη και οργή. Αρνητικό ρεκόρ μείωσης πληθυσμού για την Ελλάδα μας από την πρόσφατη απογραφή. Σε μια Ελλάδα που γερνά κι εξαφανίζεται, η δημογραφική βόμβα είναι έτοιμη να εκραγεί και τα προγνωστικά θυμίζουν ...κηδειόχαρτο. Με λεκτικές διαπιστώσεις όμως και με τη στάση του παρατηρητή δεν βρίσκεται λύση σε αυτό το πολυπαραγοντικό ζήτημα.
Ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει με βεβαιότητα την εποχή του κορονοϊού ως μία περίοδο με πρωτοφανή επίδραση στη ζωή των ανθρώπων παγκοσμίως. Σε ελάχιστο χρόνο, η κοινή λογική αυτοκτόνησε μπροστά στον φόβο, πυροδοτώντας σοβαρότατες αλλαγές σε όλους τους τομείς – υγεία, οικονομία, πολιτική, ανθρώπινες σχέσεις, ψυχολογία, ηθική, θρησκευτική πίστη. Κι αν υπάρχει αρκετός χώρος να αντιληφθεί κανείς πού οδεύει η ανθρωπότητα συνολικά, ωστόσο αξίζει να εστιάσουμε σε όσα συμβαίνουν στον ιδιαίτερο τόπο μας – έναν τόπο με σπουδαία ιστορία και παράδοση, που μπορεί και γίνεται μήτρα πνευματικού δυναμικού για την κάθε νέα γενιά που έρχεται.